Budowa studni głębinowej dla oszczędności, zdrowia i niezależności

Człowiek nie może żyć bez wody, a ta nie zawsze jest dostępna. Ludzie, szukając wody nauczyli się ją wydobywać spod ziemi budując studnie. Pierwsze metody wiercenia studni opracowane zostały około 1800 lat p.n.e. w Chinach i Egipcie. Najprostszą metodą budowy studni było wbicie w ziemię bambusowej rury, do której podchodziła samoistnie woda. Rurę tę wbijano za pomocą ubijaka. Bardziej zaawansowanym sposobem było wiercenie studni narzędziem zwanym ślimakiem. Technika wiercenia studni była dobrze rozwinięta w starożytnym Rzymie. W Polsce pierwsza udokumentowana studnia wiercona ręcznie powstała w 1862 roku. Głębokość pierwszych studni sięgała aż 100 metrów. Wybudowane z wielkim mozołem studnie używano przez wiele pokoleń.

Budowa studni głębinowej

Dzisiaj człowiek wciąż szuka wody, zwłaszcza kiedy nie ma dostępu do sieci wodociągowej, lub gdy nasze zapotrzebowanie na wodę jest dość spore. Najlepszym rodzajem studni dla gospodarstw domowych, jak i dla przedsiębiorstw są studnie głębinowe. Ze względu na sposób, w jaki one powstają, i jak są zbudowane, nazywane są również studniami wierconymi lub studniami rurowymi. Głębokość studni głębinowych często przekracza 10 m, a wykonuje się je przy pomocy specjalnej wiertnicy. Głębokość studni głębinowej nie może przekroczyć 30 m. Działanie studni głębinowych oparte jest o zastosowanie dwóch rur – rury osłonowej oraz rury filtracyjnej. Pierwsza z nich dociera w okolice warstwy wodonośnej, a druga w nią wnika. Rury dookoła obsypuje się żwirem, który izoluje i usprawnia dopływ wody. Wylot rury osłonowej zakończony jest obejmą nośną, w której znajdują się przyłącza wodne i zawór odcinający. Studnie powyżej 8 metrów nie zasysają samodzielnie wody, dlatego na ich dnie umieszcza się głębinową pompę tłoczącą.

W studni głębinowej woda pochodzi z wód podziemnych umieszczonych w pokładach skalnych sięgających zwykle 15-20 m. Pomiędzy tymi pokładami a powierzchnią gruntu znajdują się nieprzepuszczalne warstwy, dlatego woda w studni głębinowej jest dużo mniej narażona na zanieczyszczenia niż w przypadku innych studni np. kopanych. Poza tym jej zasoby są na tyle duże, że nie musimy się obawiać, iż zabraknie nam wody nawet w czasie największej suszy.

Zalety studni głębinowej

Studnie głębinowe mają wiele zalet, ale do najważniejszych z nich należy na pewno ich ekonomiczność. Koszt wybudowania studni głębinowej często jest mniejszy, ale zawsze mniej czasochłonny, w porównaniu z procedurą przyłączu do wodociągów. A poza tym jedyny koszt użytkowania studni głębinowej to energia elektryczna zasilająca pompę głębinową. Wodę mamy zupełnie za darmo, więc zupełnie poza nami są wahania cen dostarczanej wody.

Mając studnie głębinową nie musimy się martwić, że zabraknie nam wody. Nie jesteśmy zależni od ciśnienia w sieci wodociągowej.

Jak już wspomniane było wcześniej, woda w studni głębinowej pochodzi z wód podziemnych i przechodzi przez kilka warstw filtracyjnych. Dzięki temu woda jest zawsze naturalnie oczyszczona, a przez to najwyższej jakości.

Sieć wodociągowa często ma ograniczony zasięg. Budowa studni głębinowej może odbyć się niemalże w każdym miejscu.

Na co zwracać uwagę mając studnię głębinową

Zanim rozpoczniemy budowę, musimy oszacować własne zużycie wody. Jeśli nasz pobór miałby przekraczać 5m3 na dobę to potrzebne nam jest na budowę pozwolenie wodnoprawne, tzw. operat wodnoprawny. Jednak w przypadku domów jednorodzinnych bardzo rzadko to się zdarza. Jeśli nasze zużycie nie będzie przekraczać wyznaczonej wartości to nie potrzebujemy żadnych specjalnych zezwoleń na budowę studni.

Budując studnię głębinową należy pamiętać o konieczności wybudowania szamba. Jeśli w pobliżu nie ma dostępu do kanalizacji, możemy wybudować tzw. szambo ekologiczne.

Mając studnię głębinową powinniśmy regularnie badać poziom zawartości żelaza i manganu w wodzie. W przypadku, kiedy ich zawartość przekroczyłaby dopuszczalną normę, to możemy to zniwelować montując odpowiednią stację uzdatniania wody.

Gdzie wybudować studnię głębinową

Studnie głębinowe można wiercić wszędzie gdzie znajduje się woda (oczywiście jeśli teren spełnia warunki formalne). Dobre miejsce na studnie głębinową są na terenie Bieszczad, ale również w okolicach Krosna, Jasła, Gorlic, Sanoka i okolic.

O ile teoretycznie studnię można wybudować wszędzie, to zawsze dobrze jest sprawdzić miejscowy plan zagospodarowania. Może w nim istnieć zapis o ograniczeniach budowy studni na danym terenie. Jeśli nie ma takich ograniczeń to pamiętajmy o przestrzeganiu ważnych zasad dotyczących odległości. Studnia głębinowa musi znajdować się:

– min. 5 metrów od granicy działki,
– 15 metrów od kompostowników i szamb
– 7,5 metrów od przydrożnego rowu z wodą,
– 30 metrów od drenażu rozsączającego oczyszczone biologicznie ścieki do gruntu,
– 70 metrów od nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych oraz od drenażu rozsączającego ścieki nieoczyszczone biologicznie.

Studnia – czego potrzebujemy aby ją wywiercić?

Posiadając działkę bądź gospodarstwo rolne lub agroturystyczne, gdy nie mamy dostępu do miejskiej sieci wodociągowej, stajemy przed zadaniem zbudowania studni. I to bez znaczenia, czy będzie to studnia w tradycyjnym stylu, z której za pomocą żurawia będziemy czerpać wodę. Czy też jak najbardziej nowoczesna, z pompa wodną i pełną funkcjonalnością poboru wody na wszelkie nasze potrzeby. Bez znaczenia, gdyż technika wywiercenia studni jest identyczna, a różnica polega dopiero na późniejszym zagospodarowaniu odwiertu.

Jak się zatem zabrać za wywiercenie studni?

Pierwsze co musimy zrobić, to znaleźć miejsce, w którym nasza studnia będzie umiejscowiona. Metody najczęściej stosowane są dwie. Pierwsza to odszukanie planów i map geologicznych naszego terenu – o ile takie istnieją. Zaznaczone są na niej wszelkie dane o położeniu wód gruntowych i podziemnych, z których to możemy skorzystać podczas budowy studni. Jeżeli takie dane nie istnieją, to badania możemy przeprowadzić na własną rękę – są one nieco kosztowne, ale będziemy mieli inżynieryjne dane, w pełni profesjonalny raport, stworzony przez geologa. Inną metodą jest tzw. różdżkarstwo. Wzywa się radiestetę, który za pomocą „różdżki” określa ulokowanie „cieków wodnych” i „podziemnych zbiorników wodnych”. Nie jest to naukowa metoda określania lokalizacji wód podziemnych, ale wiele osób sobie ją chwali.

Artykuł pochodzi z serwisu hobbydom.pl