Home wiercenie studni aspekty prawne

Budowa studni głębinowej dla oszczędności, zdrowia i niezależności

Człowiek nie może żyć bez wody, a ta nie zawsze jest dostępna. Ludzie, szukając wody nauczyli się ją wydobywać spod ziemi budując studnie. Pierwsze metody wiercenia studni opracowane zostały około 1800 lat p.n.e. w Chinach i Egipcie. Najprostszą metodą budowy studni było wbicie w ziemię bambusowej rury, do której podchodziła samoistnie woda. Rurę tę wbijano za pomocą ubijaka. Bardziej zaawansowanym sposobem było wiercenie studni narzędziem zwanym ślimakiem. Technika wiercenia studni była dobrze rozwinięta w starożytnym Rzymie. W Polsce pierwsza udokumentowana studnia wiercona ręcznie powstała w 1862 roku. Głębokość pierwszych studni sięgała aż 100 metrów. Wybudowane z wielkim mozołem studnie używano przez wiele pokoleń.

Budowa studni głębinowej

Dzisiaj człowiek wciąż szuka wody, zwłaszcza kiedy nie ma dostępu do sieci wodociągowej, lub gdy nasze zapotrzebowanie na wodę jest dość spore. Najlepszym rodzajem studni dla gospodarstw domowych, jak i dla przedsiębiorstw są studnie głębinowe. Ze względu na sposób, w jaki one powstają, i jak są zbudowane, nazywane są również studniami wierconymi lub studniami rurowymi. Głębokość studni głębinowych często przekracza 10 m, a wykonuje się je przy pomocy specjalnej wiertnicy. Głębokość studni głębinowej nie może przekroczyć 30 m. Działanie studni głębinowych oparte jest o zastosowanie dwóch rur – rury osłonowej oraz rury filtracyjnej. Pierwsza z nich dociera w okolice warstwy wodonośnej, a druga w nią wnika. Rury dookoła obsypuje się żwirem, który izoluje i usprawnia dopływ wody. Wylot rury osłonowej zakończony jest obejmą nośną, w której znajdują się przyłącza wodne i zawór odcinający. Studnie powyżej 8 metrów nie zasysają samodzielnie wody, dlatego na ich dnie umieszcza się głębinową pompę tłoczącą.

W studni głębinowej woda pochodzi z wód podziemnych umieszczonych w pokładach skalnych sięgających zwykle 15-20 m. Pomiędzy tymi pokładami a powierzchnią gruntu znajdują się nieprzepuszczalne warstwy, dlatego woda w studni głębinowej jest dużo mniej narażona na zanieczyszczenia niż w przypadku innych studni np. kopanych. Poza tym jej zasoby są na tyle duże, że nie musimy się obawiać, iż zabraknie nam wody nawet w czasie największej suszy.

Zalety studni głębinowej

Studnie głębinowe mają wiele zalet, ale do najważniejszych z nich należy na pewno ich ekonomiczność. Koszt wybudowania studni głębinowej często jest mniejszy, ale zawsze mniej czasochłonny, w porównaniu z procedurą przyłączu do wodociągów. A poza tym jedyny koszt użytkowania studni głębinowej to energia elektryczna zasilająca pompę głębinową. Wodę mamy zupełnie za darmo, więc zupełnie poza nami są wahania cen dostarczanej wody.

Mając studnie głębinową nie musimy się martwić, że zabraknie nam wody. Nie jesteśmy zależni od ciśnienia w sieci wodociągowej.

Jak już wspomniane było wcześniej, woda w studni głębinowej pochodzi z wód podziemnych i przechodzi przez kilka warstw filtracyjnych. Dzięki temu woda jest zawsze naturalnie oczyszczona, a przez to najwyższej jakości.

Sieć wodociągowa często ma ograniczony zasięg. Budowa studni głębinowej może odbyć się niemalże w każdym miejscu.

Na co zwracać uwagę mając studnię głębinową

Zanim rozpoczniemy budowę, musimy oszacować własne zużycie wody. Jeśli nasz pobór miałby przekraczać 5m3 na dobę to potrzebne nam jest na budowę pozwolenie wodnoprawne, tzw. operat wodnoprawny. Jednak w przypadku domów jednorodzinnych bardzo rzadko to się zdarza. Jeśli nasze zużycie nie będzie przekraczać wyznaczonej wartości to nie potrzebujemy żadnych specjalnych zezwoleń na budowę studni.

Budując studnię głębinową należy pamiętać o konieczności wybudowania szamba. Jeśli w pobliżu nie ma dostępu do kanalizacji, możemy wybudować tzw. szambo ekologiczne.

Mając studnię głębinową powinniśmy regularnie badać poziom zawartości żelaza i manganu w wodzie. W przypadku, kiedy ich zawartość przekroczyłaby dopuszczalną normę, to możemy to zniwelować montując odpowiednią stację uzdatniania wody.

Gdzie wybudować studnię głębinową

Studnie głębinowe można wiercić wszędzie gdzie znajduje się woda (oczywiście jeśli teren spełnia warunki formalne). Dobre miejsce na studnie głębinową są na terenie Bieszczad, ale również w okolicach Krosna, Jasła, Gorlic, Sanoka i okolic.

O ile teoretycznie studnię można wybudować wszędzie, to zawsze dobrze jest sprawdzić miejscowy plan zagospodarowania. Może w nim istnieć zapis o ograniczeniach budowy studni na danym terenie. Jeśli nie ma takich ograniczeń to pamiętajmy o przestrzeganiu ważnych zasad dotyczących odległości. Studnia głębinowa musi znajdować się:

– min. 5 metrów od granicy działki,
– 15 metrów od kompostowników i szamb
– 7,5 metrów od przydrożnego rowu z wodą,
– 30 metrów od drenażu rozsączającego oczyszczone biologicznie ścieki do gruntu,
– 70 metrów od nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych oraz od drenażu rozsączającego ścieki nieoczyszczone biologicznie.

Jakie są regulacje prawne dotyczące budowy studni głębinowej?

Zgodnie z prawem wodnym oraz orzecznictwem, jeżeli studnie są wykonywane na potrzeby zwykłego korzystania z wód z ujęć o głębokości do 30 m w celu zaspokojeniu potrzeb własnego gospodarstwa domowego (w ilości nieprzekraczającej 5 m3 na dobę) nie wymagają pozwolenia na budowę.

Studnie o głębokości do 30 m bez pozwolenia na budowę

Samo wywiercenie otworu lub wykopanie studni nie wymaga uzyskania zgody, natomiast wyprowadzenie elementów studni ponad powierzchnię terenu i wykonanie obudowy wymaga zgłoszenia (art. 29 ust. 2 pkt 10 Prawa budowlanego z zachowaniem warunków określonych w § 30-33 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych). W takim wypadku wystarczy zgłosić zamiar budowy we właściwym organie administracji architektoniczno-budowlanej.

Do zgłoszenia należy dołączyć rysunki usytuowania studni, oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością. Jeżeli w ciągu 30 dni od zgłoszenia właściwy organ nie wniesie sprzeciwu, można rozpocząć budowę studni. Gdy inwestycja nie ruszy w ciągu dwóch lat od terminu jej rozpoczęcia określonego w zgłoszeniu, zgłoszenie straci ważność.

Zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony ujęć i źródeł wodnych, ustanowienia strefy ochronnej, powinna wynosić – licząc od osi studni – co najmniej:

  1. do granicy działki – 5 m;
  2. do osi rowu przydrożnego – 7,5 m;
  3. do budynków inwentarskich i związanych z nimi szczelnych silosów, zbiorników do gromadzenia nieczystości, kompostu oraz podobnych szczelnych urządzeń – 15 m;
  4. do najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji indywidualnej, jeżeli odprowadzane są do niej ścieki oczyszczone biologicznie w stopniu określonym w przepisach dotyczących ochrony wód – 30 m;
  5. do nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych, najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji lokalnej bez urządzeń biologicznego oczyszczania ścieków oraz do granicy pola filtracyjnego – 70 m.

Dopuszcza się również sytuowanie studni w odległości mniejszej niż 5 m od granicy działki, a także studni wspólnej na granicy dwóch działek.

Studnie o głębokości poniżej 30 m z pozwoleniem

Korzystanie z ujęć wody poniżej poziomu 30 m stanowi szczególne korzystanie z wód (art. 122 ust. 1 pkt 2) wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego ze względu na użycie specjalistycznych urządzeń technicznych.

Podstawa prawna:

  • Ustawa prawo budowlane ( Dz. U. z 2013 poz. 1409 ze zm.)
  • Ustawa prawo wodne ( Dz. U. z 2015 poz. 469 ze zm.)
  • Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( Dz. U. z 2015 poz. 1422 ze zm.)